Adam van Dijk heeft de overstap gemaakt naar een baan als docent economie in het voortgezet onderwijs. Hiervoor werkte hij in een andere sector. Hoe heeft hij de overstap ervaren? En wanneer heeft hij de knoop doorgehakt? 

Mijn naam is Adam van Dijk. Ik heb economie gestudeerd aan de Rijksuniversiteit Groningen. Van 2004 tot 2017 heb ik in financiële functies gewerkt als trainee en later bij Fortis en ABN AMRO onder andere in internationale functies. Zeker vijf jaar voor mijn uiteindelijke overstap naar het onderwijs begon het al te kriebelen. Ik wilde ook andere dingen doen en zien. Graag ook weer meer met mijn studie gaan doen. Voor groepen staan vind ik leuk, helpen, vertellen, uitleggen. En de corporate wereld waar ik in werkte, waar weinig plaats is voor echt menselijk contact, begon mij tegen te staan. Mijn vrouw had een aantal jaar eerder dezelfde overstap gemaakt en inspiratie vind je vaak dichtbij. Mijn vader was overigens ook leraar. Een ding wist ik vroeger zeker dat ik later niet wilde gaan doen.. haha. In 2017 is dan de overstap gekomen en zat ik weer in de collegebanken.

Mijn stage begon een aantal weken na aanvang van de studie. Dat was een dag op maandag aan de Universiteit Utrecht. Gemixt met andere zij-instromers in een klas van ongeveer 20. In de middag met de economen apart. En de rest van de week vooral alvast voorbereiden. Bij de start van mijn stage bleek dat degene die mij op de school zou gaan begeleiden bij economie ziek was geworden en dat jaar niet meer terug zou komen. Zo liep ik op de eerste lesdag een lokaal in met 30 leerlingen gymnasium vier. Gelukkig met een boek, een plan en een powerpoint. Hartstikke leuk om weer met mijn vak bezig te zijn.

Het jaar daarop ben ik overgestapt naar de school waar ik nu werk. In een dorp in Brabant. Het is toevallig ook de school waar mijn vrouw werkt. Als je dat tegen ons had gezegd 10 jaar geleden woonachtig in Den Haag als ‘bankier’ en advocaat dan was ik waarschijnlijk heel hard gaan lachen. Maar het is hartstikke fijn om iets te doen wat je leuk vindt.

Verwacht niet dat scholen altijd direct de rode loper voor je uitleggen. Ook scholen werken op basis van vraag en aanbod met beperkte budgetten. Zekerheid krijgen over inkomen voordat je begint is daarom best lastig. Daarnaast kun je als zij-instromer ook beter je ego thuislaten. Je begint opnieuw aan een carrière waarbij je gelukkig vaak heel veel mee kunt nemen van wat je eerder hebt geleerd aan vaardigheden maar als er iemand een scheet laat in de klas zul je toch ook andere trucendozen open moeten kunnen trekken. Het helpt wanneer je zelf kinderen hebt. Verder het advies om mentaal gezond aan een overstap te beginnen. Er komt veel op je af en het werken met pubers in grote klassen in wisselende samenstellingen is zeker in het begin soms gewoon ook erg vermoeiend.

Een dag start voor mij om 07.30 op school met voorbereiden van lessen (als ochtendmens vind ik dat het prettigst). De eerste lessen zijn om 08.30 tot de pauze van 11 uur. Dan 20 minuten wel of geen koffie en dan tot 13:00 verder. Dan een half uur pauze en in de middag soms lessen tot vier uur. Werk je fulltime dan heb je ongeveer 25 lessen van 50 minuten in een week. De tijd er om heen gebruik je voor het voorbereiden van lessen, nakijken (kost veel tijd!) en administratief werk. Dat laatste valt relatief wel mee (dat is in het PO meer belastend denk ik). Verder heb je een mentorklas waar je zorg voor hebt, ik organiseer een buitenlandse reis voor de derde klas (‘allemaal Ierse euro’s meenemen jongens!’) en ook wordt er toch nog wel wat vergaderd. Daar is nog wel wat tijd mee te winnen…

Tot slot: werken in het onderwijs is speciaal. Het merendeel van de tijd breng je door met kinderen, in mijn geval, tussen de 14 en 18 jaar. Die kinderen verwachten wat van je en daar kun je heel veel mee doen. Je bent ondernemer in je eigen vak. Jij hebt alle vrijheid en daarmee ook (gedeelde) verantwoordelijk voor hun leren. Verder vind ik het belangrijk als je je vak goed verstaat en daarmee de kinderen kunt inspireren en uitdagen. Helaas raakt juist die vakkennis wat ondergesneeuwd in discussies over onderwijsvernieuwing. (Heel in het kort: het zelf ontdekken in het leerproces door kinderen versus het overdragen van kennis). Een goede balans is wel belangrijk. Juist als zij-instromer kun je met je praktijkervaring in je vak verschil maken.