Evy is 27 jaar, woont in Katwijk aan Zee en is eerstegraads docent wiskunde aan het Joke Smit College in Amsterdam. Ze heeft haar eerstegraads bevoegdheid behaald via het traineeship Trainees in onderwijs. Het Joke Smit College is een vavo-school: een school voor voortgezet algemeen volwassenenonderwijs. Op het vavo kunnen volwassenen een vmbo-tl-, havo-, vwo-diploma of deelcertificaten voor bepaalde schoolvakken halen.

"De groep trainees voelde echt als een community en dat is een van de grootste voordelen van het traineeship ten opzichte van zelf een zij-instroomplek vinden. Die sprong in het diepe had ik in m’n eentje wel spannend gevonden, maar nu hadden we als traineegroep veel steun aan elkaar."

Nadat ik in 2015 was afgestudeerd als econometrist ben ik gelijk begonnen in het bedrijfsleven, net zoals de meesten van mijn medestudiegenoten. Ik heb twee jaar lang in de consultancy gewerkt, totdat ik me opeens bedacht: ik weet niet of dit het is voor mij. Al die uren achter de computer gaven me geen energie, maar de sociale aspecten van het werk wel. Ik nam ontslag en ging bij mezelf na wat me wel energie gaf. Ik had tijdens mijn middelbareschooltijd bijlessen gegeven en dat vond ik ontzettend leuk. Met dat in gedachten heb ik veel gesproken met mensen om me heen en toen noemde een oud-collega dit traineeship als eventuele optie. Al googelend kwam ik op de website van Trainees in onderwijs terecht. Ik zag dat als een mooie kans: een traject dat helemaal voor je wordt bekostigd en gefaciliteerd, waarbij je direct aan de slag kunt als docent, daarnaast je opleiding doet en zo in twee jaar je eerstegraads bevoegdheid op zak hebt. Dat sprak me enorm aan.

Ik heb me begin 2018 via de website aangemeld voor het schoolvak wiskunde. De organisatie van Trainees in onderwijs ging vervolgens kijken naar mijn toelaatbaarheid bij de universiteiten. Er volgde een selectiedag waarin werd bepaald of ik het in me had om al direct voor de klas te staan, net zoals dat tijdens het geschiktheidsonderzoek voorafgaand aan een zij-instroomtraject gebeurt. Toen ik die goed was doorgekomen, stond er een matchingsdag op de planning, waarop alle potentiële trainees in een grote aula konden “speeddaten” met de rectoren van de partnerscholen van Trainees in onderwijs. Ik raakte toen al in gesprek met de rector van het Joke Smit College. Het klikte en daarna kreeg ik de mogelijkheid om twee dagen mee te lopen. Ook dat beviel voor beide partijen goed en daarna konden de contracten tussen mij, Trainees in onderwijs, de Universiteit van Leiden en het Joke Smit College getekend worden.

Het was pittig, maar ik heb het traject als heel positief ervaren: mijn start en begeleiding bij het Joke Smit College, mijn maatwerkopleiding aan de Universiteit van Leiden en de organisatie van het traineeship zelf. De groep trainees voelde echt als een community en dat is een van de grootste voordelen van het traineeship ten opzichte van zelf een zij-instroomplek vinden. Die sprong in het diepe had ik in m’n eentje wel spannend gevonden, maar nu hadden we als traineegroep veel steun aan elkaar.

Het programma was heel vol: op maandag ging ik naar de universiteit, dinsdag tot en met donderdag gaf ik les en op vrijdag werden er allerlei coachings- en ontwikkelingsmodules vanuit Trainees in onderwijs georganiseerd. Dit verbredingsprogramma van het traineeship voegde wel echt iets toe aan mijn traject: het gaf me de mogelijkheid om breder met onderwijs bezig te zijn en voorbij mijn eigen klaspraktijk te kijken.

Deze volle weekplanning en de lange reistijd die ik dagelijks had, kostte al veel van mijn tijd en energie, maar omdat alles wat ik deed ook nog helemaal nieuw was, heb ik het traject als zeer intensief ervaren. Als ik er nu op terugkijk, was dat het wel helemaal waard. Ik zou het zo weer doen en ik zou dit traject aan iedereen aanraden.

Ik moest bij de organisatie van Trainees in onderwijs mijn top 3 van scholen aangeven en van de scholen die voor mij op een acceptabele reisafstand waren, sprak het Joke Smit College mij het meeste aan. Die zette ik daarom op 1. Ik was toen nog niet bekend met vavo als onderwijsconcept en daarom was ik blij dat ik eerst twee dagen kon meelopen voordat de contracten werden getekend. Ik kon toen al kennismaken met de interessante doelgroep van het vavo: jongvolwassenen van gemiddeld 19-20 jaar met elk hun eigen motivatie om voor het vavo te kiezen. Dat maakt het sociaal-pedagogische aspect van dit werk ook zo belangrijk. Zo is een deel van de vavo-studenten drop-outs om allerlei verschillende redenen. Soms omdat ze nét gezakt zijn, maar heel vaak ook omdat ze tijdens hun middelbareschooltijd geen prettige thuissituatie hadden, chronisch ziek zijn, of om een andere reden geen school hebben kunnen volgen, waardoor ze niet in het reguliere traject mee konden gaan. Andere vavo-studenten zijn juist opstromers: zij hebben bijvoorbeeld al een vmbo-diploma op zak, maar willen graag een havodiploma halen om een hbo-opleiding te kunnen starten, of hebben al een havodiploma en willen vwo-deelcertificaten halen om tot de universiteit te worden toegelaten. Het Joke Smit College is dus voor mensen die hun opleiding af willen maken of die verder willen leren en dat maakt de studenten (en dus mijn werk) zo interessant!

Voordat je je gaat oriënteren op een traject, neem eerst eens contact op met een school, bijvoorbeeld met je oude middelbare school. Vraag of je eens achter in de klas mag zitten of gewoon eens mag meelopen. En als je tijdens het meelopen ooit de mogelijkheid krijgt om zelf heel even voor de klas te staan, grijp die kans dan! Dat is de beste manier om erachter te komen of het leraarschap iets voor je is of niet.